Wij zijn in 1997 naar Australië geëmigreerd. Na ongeveer 12 jaar in Sydney te hebben gewoond hadden we genoeg van de "rat race" en hebben recentelijk 25 hectare bush gekocht om onze levensstijl drastisch te veranderen. Deze blog is een poging om verslag te doen, hoe het ons (onze kat en 5 honden) vergaat!
(Als je op de foto's klikt krijg je een vergroting te zien, met de "terug" button ga je dan weer terug naar de blog)
Het bushfire seizoen is afgelopen, alhoewel dat eigenlijk al een tijdje is i.v.m. de vele regen die we hebben gehad. Dit betekend dat er dan veel tijd gestoken wordt in het verder opleiden/trainen van de leden van de brigades. Zo heeft onze brigade (lees Jeanette ik en Laura, want we hebben een gigantisch leden probleem) deel genomen aan een oefening waar een auto ongeluk (Motor Vehicle Accident, MVA) centraal stond. De bedoeling is dat je zonder te weten wat je te wachten staat bij een auto ongeluk assistentie moet verlenen. Zoals al vermeld onze crew bestond uit maar 3 personen die niet echt heel erg veel ervaring hebben (Jeanette en ik zijn tenslotte pas 2 jaar bij de brigade), dus werd er een 4de persoon (Crew leader) bij gevoegd. Eenmaal aangekomen werd het al snel duidelijk een personen auto had een aanrijding gehad met een vrachtwagen die brandstof vervoerde. Het hele scenario is zo reëel mogelijk in mekaar gezet compleet met slachtoffers die verzorging nodig hebben. Jeanette heeft recentelijk haar First Aid opleiding gehad dus die kon naar hartenlust haar reanimatie vaardigheden toepassen op de bestuurder van de vrachtwagen (een pop). Omdat de vrachtwagen brandstof lekte werd er schuim gebruikt wat er voor zorgt dat de gelekte brandstof geen vlam vat, en mocht dit alsnog gebeuren, schuim het beste middel is om dit te blussen. Een zeer leerzame oefening waar we allemaal veel van op hebben gestoken. Verschillende lokale brigades hebben het scenario doorlopen, en bij het laatste scenario werd de SES (State Emergency Service) ook betrokken. De SES is een organisatie die wordt ingezet bij allerlei nood situaties (overstromingen, stormen, enz.) en bestaat ook voornamelijk uit vrijwilligers. De equipement van die de SES gebruikt is zeer geavanceerd, en voor deze oefening werden de "Claws of Life", wat een levensgrote schaar die met behulp van pneumatiek hele auto's in stukjes kan knippen om eventueel beklemd zittende personen vrij te krijgen, een imposante vertoning. Afijn er werden vrijwilligers gevraagd om het laatste scenario samen met de SES uit te voeren, onze crew met een aantal andere leden wilde dat wel doen. Helaas was er niemand die dit scenario wilde leiden, en ik weet hoe dit gebeurde maar voor dat ik er erg in had had ik deze rol in m'n schoenen gekregen. Het feit dat ik de brandweerwagen bestuurde was geen reden om ook de rol van incident leader uit te voeren. Ik was natuurlijk niet echt happig van het feit dat ik dat moest doen omdat zoiets nog nooit had gedaan, en er een hoop mensen staan te kijken hoe je dit dan wel uitvoert. Afijn het bleek al snel dat ik hier niet onderuit kon komen, dus daar gingen we dan maar. Ik kan je vertellen dat dit afgrijslijk moeilijk is en er verschrikkelijk veel op je afkomt crew leden delegeren, SES leden informeren en adviseren, controle center informeren via radio, verkeer regelen, en ga zo nog maar effe door ! Ik had er erg veel moeite mee, maar toen de briefing op het eind werd gedaan kreeg ik te horen dat ik een zeer goede job had gedaan, zeker voor een persoon die dit nog nooit eerder had gedaan. Nou das een veer die ik graag in m'n kont steek :-)
Afgelopen weekend was de "Million Paws Walk" in Coffs Harbour, georganiseerd door de RSPCA (Australische dierenbescherming). Deze wandeling wordt elk jaar georganiseerd en is natuurlijk om geld in te zamelen voor deze organisatie. Vorig jaar zijn we niet geweest omdat we niet thuis waren maar dit jaar waren we van de partij, met al onze (5) honden. We zijn al een keer eerder geweest maar wisten toen niet hoe lang de wandeling zou zijn, en hadden toen onze 2 kleine oude hondjes (Tyson & Champers) thuis gelaten. Echter de wandeling is niet heel erg lang dus vandaar dat we de "oudjes" deze keer ook hadden meegenomen. Tyson (onze driepoot) begint de laatste tijd wat moeilijkheden te vertonen die ie voorheen niet had. Hij is ongeveer 13 jaar, en heeft moeilijkheden om op (en af) de bank te springen, en vertoont redelijk snel dat ie moe is/wordt. Het laatste stukje heeft Jeanette 'm maar gedragen in een sling die ze daar speciaal voor heeft aangeschaft. Afijn het feit dat ie maar 3 pootjes had was voor een hoop mensen een reden om 'm wat extra aandacht te geven. Sterker nog, hij heeft zelfs de eerste prijs gewonnen in de categorie "Meest dubieuze ras" ! 2 Jaar geleden hadden we nog een prijs gewonnen met Rusty in de categorie "gehoorzaamheid", en nu met Tyson het kan niet op. En als klap op de vuurpijl was Tyson ook nog effies te zien op het avond nieuws (zei het minder dan 1 seconde aan het eind, en je goed op moet letten, anders mis je het).
En verder zijn we weer eens druk geweest met het opruimen wat weer hoog nodig was. Als eerste hebben 2 boeken kasten gekocht om die dozen die nu al zo'n 2 jaar (sinds de verhuizing) op de grond stonden in de studie kamer. Dat knapte al heel wat op, nu alleen nog die vloerbedekking eruit en tegels erin, en dan is die klus ook weer geklaard. Ahumm eerst nog tegels zien te bemachtigen.
Ook de dakgoten moesten hoog nodig schoon gemaakt worden, dat moet ik toch wat regelmatiger gaan doen want er zat een hoop troep in, en dit is onze drinkwater voorziening dus van nu af aan is het gepland om dit elke maand te doen, ondanks het feit (en de reden dat niet was gebeurt) dat het een shit klus is !
En tot slot was het ook tijd om de veranda eens grondig schoon te maken. Een van de nadelen om de kippen vrij te laten lopen, is dat ze overal schijten, en het liefst op onze veranda. Op een gegeven moment zag de veranda door al dat geschijt er niet echt goed meer uit, maar hoe krijg je dat op een goede manier weg ? Dus moest er maar een hoge druk reiniger komen, maar dat wat makkelijker gezegd dan gedaan, heb je wel eens gekeken in wat voor een variatie van die reinigers te krijgen zijn. Moesten we een Kärcher nemen of een Gernie wat een erg populair merk is in Australië en word gemaakt door Nilfisk. Het is uiteindelijk de Gernie geworden omdat de lokale hardware shop een speciale aanbieding had en er een groot aantal additionele hulpstukken bij leverde. Dus aan de slag toch nog een hoop werk zeker omdat een hoop vuil toch al behoorlijk was "aangekoekt". Maar het resultaat mag er zijn, de kippen kunnen er weer een zooi van maken !
tijdje is i.v.m. de vele regen die we hebben gehad. Dit betekend dat er dan veel tijd gestoken wordt in het verder opleiden/trainen van de leden van de brigades. Zo heeft onze brigade (lees Jeanette ik en Laura, want we hebben een gigantisch leden probleem) deel genomen aan een oefening waar een auto ongeluk (Motor Vehicle Accident, MVA) centraal stond. De bedoeling is dat je zonder te weten wat je te wachten staat bij een auto ongeluk assistentie 
moet verlenen. Zoals al vermeld onze crew
bestond uit maar 3 personen die niet echt heel erg veel ervaring hebben (Jeanette en ik zijn tenslotte pas 2 jaar bij de brigade), dus werd er een 4de persoon (Crew leader) bij gevoegd. Eenmaal aangekomen werd het al snel duidelijk een personen auto had een aanrijding gehad met een vrachtwagen die 
brandstof vervoerde. Het hele scenario is zo reëel mogelijk in mekaar gezet compleet met slachtoffers die verzorging nodig hebben. Jeanette heeft recentelijk haar First Aid opleiding gehad dus die kon naar hartenlust haar reanimatie vaardigheden toepassen op de bestuurder van de vrachtwagen (een pop). Omdat de vrachtwagen 
brandstof lekte werd 
er schuim gebruikt wat er voor zorgt dat de gelekte brandstof geen vlam vat, en mocht dit alsnog gebeuren, schuim het beste middel is om dit te blussen. Een zeer leerzame oefening waar we
allemaal veel van op 
hebben gestoken. Verschillende lokale brigades hebben het scenario doorlopen, en bij het laatste scenario werd de SES (State Emergency Service) ook betrokken. De SES is een organisatie die wordt ingezet bij allerlei nood situaties (overstromingen, stormen, enz.) en bestaat ook voornamelijk uit vrijwilligers. De equipement van die 
de SES gebruikt is zeer geavanceerd, en voor deze oefening werden de "Claws of Life", wat een levensgrote schaar die met behulp van pneumatiek hele auto's in stukjes kan knippen om eventueel beklemd zittende personen vrij te krijgen, een imposante vertoning. Afijn er werden vrijwilligers gevraagd om het laatste scenario samen met de SES uit te voeren, onze crew met een aantal andere leden wilde dat wel doen. Helaas was er niemand die dit scenario wilde leiden, en ik weet hoe dit gebeurde maar voor dat ik er erg in had had ik deze rol in m'n 
schoenen gekregen. Het feit dat ik de brandweerwagen bestuurde was geen reden om ook de rol van incident leader uit te voeren. Ik was natuurlijk niet echt happig van het feit dat ik dat moest doen omdat zoiets nog nooit had gedaan, en er een hoop mensen staan te kijken hoe je dit dan wel uitvoert. Afijn het bleek al snel dat ik hier niet onderuit kon komen, dus daar gingen we dan maar. Ik 
kan je vertellen dat dit afgrijslijk moeilijk is en er verschrikkelijk veel op je afkomt crew leden delegeren, SES leden informeren en adviseren, controle center informeren via radio, verkeer regelen, en ga zo nog maar effe door ! Ik had er erg veel moeite mee, maar toen de briefing op het eind werd gedaan kreeg ik te horen dat ik een zeer goede job had gedaan, zeker voor een persoon die dit nog nooit eerder had gedaan. Nou das een veer die ik graag in m'n kont steek :-)
