woensdag 22 augustus 2012

We are the Champions !!

Een paar weken geleden hadden we (Coutts Cougars) de competitie gewonnen en waren 9 punten los van de nummer 2, dus een noemenswaardige prestatie, onder meer omdat we dit jaar 2de klasse hebben gespeeld. Maar in Australië is de competitie wat anders opgezet dan we in Nederland gewend zijn, als je de competitie wint dan heb je de "Minor Premiership" gewonnen en dat is niet de hoogste prijs, de "Major Premiership" is de titel die wil winnen. Om die titel te winnen worden aan het einde van de competitie een aantal wedstrijden gespeeld door de top 4 ploegen, en de winnaar van die (mini) competite wint dan het "Major Premiership". Afijn wij hebben afgelopen zaterdag de finale gespeeld tegen Grafton City, de ploeg die ons een aantal weken geleden met 5-0 had verslagen, en dacht dit wederom te doen. Dit viel bitter tegen wij scoorde als snel 1-0 en hielden deze voorsprong bijna de gehele wedstrijd, totdat de gelijkmaker werd gescoord vlak voor tijd ! Dus kwam er een verlening die tot zo'n 5 minuten voor tijd gelijk bleef totdat Grafton City een doelpunt scoorde 2-1 achter. Dit ging wel heel erg moeilijk worden, maar er werd niet opgegeven, en met nog 2 minuten te spelen scoorde we de gelijkmaker, wat een blijdschap het veld werd afgebroken door de 200+ supporters. Toen bleef er dus niets anders meer over om penalty's te nemen, het is niet leuk om via penalty's een finale te verliezen, maar o zo heerlijk om dit te winnen, wat dus het geval was. De winst van de titel werd tot in de kleine uurtje gevierd, dat kan ik je garanderen. Natuurlijk kreeg deze fenomenale prestatie van dit kleine clubje dat de "Coutts Cougars" zijn, de nodige aandacht in de lokale krant !

Tijdens het feesten had ik een interessant gesprek Dave (een van mijn mede spelers) en woont in Nymboida. Nymboida is een klein gehuchtje iets ten zuiden van ons, en dat schitterend ligt aan de Nymboida rivier. Dave vertelde me dat ie van de week een graf had gegraven voor een van de bewoners van Nymboida. Nu ik dacht dat ie dat had gedaan met wat machinerie, met niets was minder waar, het is een traditie dat als er een lokale bewoner (local) overlijd, de mede bewoners dit graf met de hand komen graven. Ik wist niet wat ik hoorde, het schijnt dat de gemeente dit al een keer heeft willen stoppen, maar daar hadden de bewoners geen gehoor aan gegeven, gelijk hebben ze tradities zijn er om in stand te houden. Het graven van het graf word met zeer veel zorg gedaan, bijna tot het obsessieve toe. Het wordt precies gegraven aan de hand van de vorm van de kist, er worden zelfs een waterpas gebruikt om het zo perfect mogelijk te graven. Ik zei met de hand, dat is niet helemaal waar want de grond is zo verschrikkelijk hard dat er toch een jackhammer aan te pas moet komen. Het verhaal werd echter nog fantastischer toen Dave met vertelde dat de 2 (oude) hondjes van de overledene bij 'm werden begraven (nadat ze waren afgeschoten). Een beetje luguber als je dit zo hoort maar als je erover nadenkt, niemand zou die 2 oude hondjes overnemen, dus het is misschien wel beter zo.

Afijn zo ie je maar je leert steeds weer nieuwe dingen, en dat maakt het zo machtig om hier te wonen, dat is als je natuurlijk van een niet alledaags leventje houd ;-)

Early start of the bushfire season

Het bushfire seizoen voor de Clarence Valley (waar wij leven) begint erg vroeg dit jaar ! Normaliter begint het seizoen op 1 september, en betekend dat er geen vuren aan gestoken mogen worden zonder een speciale permissie. Helaas zijn er de laatste weken overal branden (die wederom soms expres aangestoken zijn) die soms moeilijk onder controle te krijgen zijn. Onze brigade (waaronder Jeanette en ik) zijn al verschillende keren uitgeroepen om branden te blussen. Het heeft al geruime tijd niet meer geregend waardoor alles erg erg droog is, en de vele regen in het begin van het jaar heeft er voor gezorgd dat alles behoorlijk (voornamelijk gras) hoog is gegroeid. Het hoofd kantoor vermoed dat dit een slecht seizoen gaat worden en verwacht het ergste in het voorjaar. Door de ligging en klimaat begint onze bushfire seizoen een stuk eerder dan de rest van NSW (Sydney en dergelijke). Als eenmaal de zomer is aangebroken is het hier meestal te vochtig voor bosbranden en zijn de bosbranden meestal in de rest van NSW. We zijn er dus weer druk mee geweest gelukkig heeft onze brigade wat extra leden kunnen werven het laatste jaar, alhoewel dit niet betekend dat we er nog steeds meer kunnen gebruiken. Een van de branden was bij het vliegveld van Grafton en branden volledig "out of control", menige brigade was opgeroepen om te komen assisteren, en samen met een blus vliegtuig is de brand onder controle gekregen. Veelal om een brand onder controle te krijgen wordt er strategisch een andere brand aangestoken in tegengestelde richting (backfire) zodat op een gegeven moment de branden elkaar ontmoeten en er niets meer te (af)branden valt. Afijn eenmaal thuis gekomen moeten de huis klussen ook nog gedaan worden, en dus ging Jeanette snel de was nog effies afhalen :-(

En dan onze hanen, om een of ander reden beginnen deze weer (zeer heftig) te vechten, nadat ze dit vorig jaar ook hadden gedaan en de witte haan victorieus was, was dit gestopt. Maar waarschijnlijk omdat het voorjaar begint te worden begint dit weer van voren af aan opnieuw op te laaien. Alleen is deze keer de zwarte haan de winnaar, en heeft de witte haan bijna het loodje gelegd. Voor zijn eigen veiligheid heb ik 'm afgezonderd in een aparte kooi die ik eerste instantie had gemaakt om de zwarte te beschermen. We waren verbaasd dat ie na een paar dagen toch herstelde, maar helaas toen we 'm loslieten begon het allemaal weer van voren af aan. Dus moest er een beslissing gemaakt worden er moet er een worden afgemaakt, weggeven werkt niet omdat niemand hier een haan wil hebben.

Na een aantal dagen er over nagedacht te hebben wie het zou moeten worden, hadden we besloten dat de zwarte haan moest verdwijnen, dit omdat de kippen meer content schijnen te zijn met de witte denken wij. En dan, hoe breng je een eind aan een haan z'n leven zo humaan mogelijk ??? Maar weer eens op het internet gezocht wat uitsluitsel gaf dat het breken van de nek het snelst is. Ik zal jullie de details besparen maar ik vond het een verschrikking we hebben de haan tenslotte een 2 tal jaar gehad en in die tijd wordt het toch een soort huisdier, dit wil ik niet graag weer doen. Om toch nog enigszins een reden te geven aan z'n dood, heb ik de haan ook nog geslacht, om er een soep van te maken. Dit was geen succes, want na 2 uur koken was ie nog steeds stijf en taai. Ben er inmiddels achter dat je ze zo'n 24 tot 48 uur moet laten liggen om de spier verstijving (rigor mortis) die optreedt als iets dood gaat tegen te gaan :-(