Farewell Dad

Na een lange lijdensweg heeft Frans (mijn vader) uiteindelijk zijn strijd met alzheimer verloren, en is Pa Zaterdag ochtend vredig ingeslapen. Pa was al een lange tijd mentaal niet meer bij ons, maar nu hij er fysiek ook niet meer is, blijft het toch moeilijk om te accepteren ! Ons verwerkings proces wordt nog verder bemoeilijkt doordat we geen vlucht hebben kunnen boeken om bij de begrafenis aanwezig te zijn. De vulkaan uitbarsting in IJsland heeft ervoor gezorgd dat alle vliegmaatschappijen geen nieuwe vluchten wilden boeken tot volgende week. Zoals al vermeldt gelukkig is er een einde gekomen aan zijn, maar ook de families (voornamelijk Ma) lijdensweg. Toen Pa werd gediagnoost met alzheimer had een maat van Frans junior (mijn broer) gewaarschuwd om voornamelijk op Ma te letten niet zo zeer Pa. Hij heeft gelijk gehad, het is erg pijnlijk om de persoon waar je zo'n 40 jaar mee hebt geleefd beetje bij beetje kwijt te raken. Tergend langzaam zie je de ziekte meer en meer van hem wegnemen totdat op een gegeven moment alles weg is, dit is mijns inziens vergelijkbaar met martelen. Ma is erg dapper en sterk geweest deze moeilijke periode, maar hopelijk kan ze nu de kracht vinden om verder te gaan met haar leven. Gelukkig houden we een hoop goede herinneringen aan hem over, hij vond het altijd prachtig als we met de maten thuis kwamen om een biertje te drinken en de sterke verhalen naar boven te halen. De commando's (waar pa had gediend) was een van z'n favoriete onderwerpen. Wat hebben we ook met hem en om hem gelachen, die keer dat ie z'n evenwicht verloor (oorzaak drank) en daardoor een lamp van de muur aftrok. Of die keer toen we in een pub in Australië waren en hij een persoon achter de bar in het Nederlands vroeg om een rondje te brengen, en hij maar niet kon begrijpen waarom ze hem zo raar aankeken. Of die keer dat ie languit ging met z'n stoel toen we Nederland Europees kampioen zagen worden, ik kan zo nog wel effe door gaan.

Pa bedankt, we zullen je nooit en te nimmer vergeten !!

Zijn blik, de stilte, dat deed zeer.
De man, vader en opa was je allang niet meer.
We voelden mee jouw verdriet,
Nu rouwen wij, maar treuren niet.
Ons verdriet was er allang voordat het afscheid kwam.

PS
Om enigszins ons gemis bij de begrafenis en verwerkingsproces van de familie "goed" te maken, hebben we beloofd om dit jaar Kerstmis en Nieuwjaar in Nederland te vieren.

New furniture ?

Afgelopen weekend hebben ze de branch waar Jeanette werkt volledig voorzien van een nieuwe interieur. Omdat dit een bank betreft moet dit voor security doeleinden in een zo kort mogelijke tijd gebeuren. Dus de beneden verdieping waar Jeanette voornamelijk werkt is vorig weekend volledig herzien, en het resultaat mag er zijn. Zoals gebruikelijk bij dit soort interieur veranderingen wordt er een hoop goed materiaal gewoon weggegooid, waaronder een 8 tal stoelen die in de vergader ruimte werden gebruikt. De stoelen waren haast niet gebruikt en van erg goede kwaliteit, dus hebben wij ze maar mee genomen, en fungeren nu als eetkamer stoel. Jeanette wilde al zo lang we samen wonen wat betere stoelen dan de plastic dingen die we hadden. Nu dat is met heden gebeurd, zo zie je maar soms loont het om "wat" te wachten ;-) Ondanks dat de eettafel er nu een beetje office achtig uitziet, ziet het er volgens ons netjes (met een modern tintje) uit, plus de stoelen zitten heerlijk ! We hebben ook nog getracht om de marmeren tops van de receptie (wilde ik gebruiken voor het bouwen van een bar) te redden, maar helaas hebben de sukkels die gebroken, eeuwig zonde. Afijn het weekend daarop werd de boven verdieping onder handen genomen, waar 2 kluizen stonden die ieder zo'n 2 ton wogen. Deze kluizen moesten worden verwijderd (en nee wij waren niet geïnteresseerd), en zoals je begrijpt was dat onmogelijk omdat via de trap te gaan doen. Dus de planning was om rondt middernacht een groot gat in het dak te maken en dan de kluizen eruit te takelen met een grote hijskraan. Dit verliep allemaal volgens plan totdat er iemand door het dak naar beneden viel en ervan werd verdacht dat ie een been had gebroken. Afijn nadat de persoon er uit was getakeld werden dan eindelijk de kluizen er uit getakeld, maar inmiddels was het al morgen en moest Jeanette wachten met naar binnen gaan totdat ze hier mee klaar waren.

Van de week ben ik bezig geweest met het vrij maken van een pad door het bos wat tussen ons huis en de weg waar de elektriciteits paal staat waar we dan uiteindelijk een geul kunnen gaan graven. Weer een mega klus, onder meer omdat ik op een of andere oude wortel stuitte die zo keihard was dat er geen bijl in te krijgen was, dus dan er maar onder door. Gelukkig beginnen de temperaturen wat aangenamer to worden dus kan er wat meer worden uitgevoerd. Maar goed dat ik daarmee was begonnen want de installateur van de Solarshop belde op dat ie begin Mei kon komen om de zonnecellen te installeren. Er waren alleen wat problemen met de levering van de 6Kw inverter (apparaat wat de opgewekte spanning van de zonnecellen omzet naar elektriciteit die je in huis gebruikt) die we hadden besteld. Waarop hij voorstelde om 2 inverters van 3.7 Kw te installeren wat dus in totaal 7.4 Kw is. Hier heb ik totaal geen probleem mee wat dat betekend dat we nog meer cellen aan kunnen sluiten op een later tijdstip.

We hebben ook een nieuw plan gemaakt met betrekking tot het verplaatsen van de watertank. Aangezien we toch nog een water tank aan willen schaffen (om het water op te vangen van het dak van de toekomstige garage), gaan we die nu al aanschaffen. Die kunnen we dan installeren op de nieuwe plek en het water over pompen zodat we de 22.000 liter water niet verliezen. Wanneer de oude tank dan leeg is kan die dan worden verplaatst naar een tijdelijke positie.

En tot slot hebben we afgelopen maandag onze algemene leden vergadering gehad van de Fire Brigade, waar alle functies opnieuw worden verdeeld. Onze kapitein wordt gepromoveerd tot groeps kapitein, wat inhield dat we ook een ander kapitein moesten kiezen, wat dus ook is gebeurd. Afijn wat Jeanette en ik al hadden verwacht kregen wij ook wat van die functies toe bedeeld. Vanaf heden is Jeanette nu de penningmeester wat een rol is die op haar buik is geschreven. En ik ben vice president van de brigade en heb ook (samen met iemand anders) de rol van equipment officier gekregen. Het presidentschap betekend niet echt zoveel anders dan het lijden van de vergadering als de president er niet is. Wel zijn we er achter gekomen dat ze mij binnen een paar jaar als kapitein zouden willen hebben. Het is altijd leuk om te horen dat men vertrouwen in je hebt, maar ik ben er niet zo zeker van of ik dit wel wil, er gaat namelijk een hoop vrije tijd in zitten. Afijn de tijd zal het wederom weer leren.

Working bee

We zijn weer eens druk geweest op de fire brigade, er was een "Working bee" georganiseerd afgelopen zaterdag. Een "Working bee" wordt nog wel eens georganiseerd door Australiërs als een grote klus gedaan moet worden. Het principe is om zoveel mogelijk mensen (vrienden) uit te nodigen om dan gezamenlijk een hoop werk te verrichten. Onze brigade bestaat 22 Mei, 50 jaar wat de leden niet onopgemerkt voorbij willen laten gaan. Dit houdt in een hoop mensen uitgenodigd gaan worden en de brigade er netjes uit moet zien, wat zeer zeker niet het geval is op het moment. De dames zijn druk bezig geweest met het opruimen en opnieuw inrichten van de office en de vergader ruimte. De mannen hebben onder andere een gootsteen aangesloten zodat de er nu de mogelijkheid is om de handen te wassen. Er is een hoop gedaan, maar we zijn er nog niet, de keuken etc. moeten ook nog onder handen genomen worden. En verder hebben we afgelopen zondag afscheid genomen van onze Groeps kapitein, wat een zeer indrukwekkend man is. In de korte periode die we hem kennen heb ik nimmer iemand gezien met zoveel kennis van zaken, geduld, en people skills, ongelofelijk, Zoals gebruikelijk hier in Australië werd dit bezegeld met een een gezamenlijke BBQ, en wat biertjes ! (Wat hou ik toch van dit land :-))

Verder ben ik ook weer eens druk geweest in onze groentetuin, Ma heeft onze boerenkool zaadjes opgestuurd, want we gaan proberen het te laten groeien hier. Ik weet dat het koud moet zijn om echt lekker te zijn, maar het kan hier vriezen, dus we gaan ervoor. Tijdens het aanleggen van een nieuwe verhoogd bed, heb ik ook de compost hoop effies omgespit. De compost hoop doet het erg goed, er groeide zelfs tomaten uit, die er beter uit zagen dan degene die we zelf hadden geplant. Tijdens het omspitten vond ik een hoop larven. Dit zijn de larven van een soort kever en eten rottende groeten resten en ook de wortels van je planten, Je kan ze dus beter niet te veel hebben. Ik heb degene die ik vond verzameld en aan de kippen gegeven die er om vochten, dit was een ongebruikelijke lekkernij voor ze. Afijn tijdens het omspitten van de compost hoop vond ik ook wat ananas kruinen die we er ook in hadden gegooid, na de ananas te hebben verorberd. Maar tot mijn grote verbazing zag ik dat er wortels aan het ontwikkelen waren. Ik heb dus deze kruinen gelijk in de grond gezet en ze begonnen warempel te groeien. Een is al zover dat een nieuwe ananas begint te groeien, ik wist niet dat dit zo makkelijk was. Het schijnt dat je dit ook makkelijk thuis in Nederland kan doen, zie hier voor meer informatie. Aangezien de ananas behoort tot de Bromelia familie heb je dan ook gelijk een aantrekkelijke plant staan. Het is soms zo makkelijk om nieuwe krop te planten hetzelfde geldt voor aardbeien die groeien nieuwe uitlopers, die je af kan knippen en dan zelf weer wortels ontwikkelen, en nieuwe planten vormen, een erg dankbare plant.

Vrijdag hadden we een etentje bij Chris en Ray verderop in de straat, na afloop gaf ie ons een watermeloen mee. Ik geloof niet dat ik ooit een grotere water meloen heb gezien, we zijn er al aan begonnen, en smaakt voortreffelijk, misschien volgende zomer ook maar eens proberen te groeien. En tot slot ben ik bezig met het plannen van het verplaatsen van een van onze watertanks wat een mega klus gaat worden. De tank zit nog steeds vol met water (een slordige 22.ooo liter), wat ik op een of ander manier kwijt moet. Erg zonde, maar verplaatsen met water is onmogelijk. De reden waarom ie verplaatst moet gaan worden is omdat we eindelijk hebben besloten waar we onze outdoor entertainment area willen gaan maken, en de water tank dus in de weg staat.
Wordt vervolgd..................

Easter 2010

We hebben een lekker paas weekend achter de rug, Ken, Rachel, Taylor en Mackenzie (en 2 doggies) hebben ons vergezeld deze Pasen. Het was heerlijk weer, normaliter regent het met Pasen elk jaar om een of ander reden ? Het begon echter niet zo goed toen ze aankwamen op goede vrijdag, omdat hun (kleine) hondjes gelijk achter onze kat aan gingen. Die eindigde dus hoog in een boom omdat ie bescherming zocht. Afijn na een paar uur kwam ie weer op eigen kracht naar beneden, en kon Jeanette 'm oppikken, om hem daarna voor zijn eigen veiligheid op te sluiten. We hadden inmiddels weer een hoop "tuin" afval verzamelt, wat dus weer een heerlijk kampvuur verschafte. (Het bushfire seizoen is inmiddels voorbij, omdat we naar de winter toe gaan.) De volgende dag waren we na een ontbijt met veel eieren naar de markt geweest in Woolgoolga, om daarna weer terug te keren voor een duik in het zwembad. Ken en ik vonden het noodzakelijk om de camera's die we hadden en de mogelijkheid hebben om foto's onder water te maken, uit te testen. Het resultaat kan hiernaast gevonden worden, ach zo blijf je een beetje bezig ! Verder hebben we die dag ook nog Jenga gespeeld (je weel wel dat spel waar je een blok hout uit een stapel moet pakken zonder het te laten in te storten). Het leuke is om een vooraf een opdracht af te spreken die degene uit moet voeren die de stapel in doet storten. Rachel kwam met het idee om de verliezer een paar minuten in de kippen ren te laten liggen. Laat zij nou deze ronde verliezen, dus kon ze dus onder een hoop hilariteit een paar minuten in de kippen ren gaan liggen :-) De kippen vonden het maar vreemd en deden wat je van een kip verwachten kan, "pikken". De volgende dag zijn we met z'n allen gaan Quad-biken, ik had een organisatie gevonden waar je Quad bikes kan huren, en onder begeleiding een beetje kan gaan crossen. En dit was maar 5 minuten bij ons vandaan (genaamd QuadMania). Dit bleek een groot succes, d'r waren nog wat modderpoelen wat het allemaal nog leuker maakte. Zelfs Jeanette heeft een poging gewaagt, alleen zorgde ze wel voor een beetje oponthoud, maar desalniettemin heeft ze toch maar gedaan ! We moesten een gids volgen over een smal bospad, door verschillende kleine stroompjes en op verschillende locaties mochten we zelf onze eigen gang gaan, erg leuk allemaal en voor herhaling vatbaar.