woensdag 28 april 2010

Farewell Dad

Na een lange lijdensweg heeft Frans (mijn vader) uiteindelijk zijn strijd met alzheimer verloren, en is Pa Zaterdag ochtend vredig ingeslapen. Pa was al een lange tijd mentaal niet meer bij ons, maar nu hij er fysiek ook niet meer is, blijft het toch moeilijk om te accepteren ! Ons verwerkings proces wordt nog verder bemoeilijkt doordat we geen vlucht hebben kunnen boeken om bij de begrafenis aanwezig te zijn. De vulkaan uitbarsting in IJsland heeft ervoor gezorgd dat alle vliegmaatschappijen geen nieuwe vluchten wilden boeken tot volgende week. Zoals al vermeldt gelukkig is er een einde gekomen aan zijn, maar ook de families (voornamelijk Ma) lijdensweg. Toen Pa werd gediagnoost met alzheimer had een maat van Frans junior (mijn broer) gewaarschuwd om voornamelijk op Ma te letten niet zo zeer Pa. Hij heeft gelijk gehad, het is erg pijnlijk om de persoon waar je zo'n 40 jaar mee hebt geleefd beetje bij beetje kwijt te raken. Tergend langzaam zie je de ziekte meer en meer van hem wegnemen totdat op een gegeven moment alles weg is, dit is mijns inziens vergelijkbaar met martelen. Ma is erg dapper en sterk geweest deze moeilijke periode, maar hopelijk kan ze nu de kracht vinden om verder te gaan met haar leven. Gelukkig houden we een hoop goede herinneringen aan hem over, hij vond het altijd prachtig als we met de maten thuis kwamen om een biertje te drinken en de sterke verhalen naar boven te halen. De commando's (waar pa had gediend) was een van z'n favoriete onderwerpen. Wat hebben we ook met hem en om hem gelachen, die keer dat ie z'n evenwicht verloor (oorzaak drank) en daardoor een lamp van de muur aftrok. Of die keer toen we in een pub in Australië waren en hij een persoon achter de bar in het Nederlands vroeg om een rondje te brengen, en hij maar niet kon begrijpen waarom ze hem zo raar aankeken. Of die keer dat ie languit ging met z'n stoel toen we Nederland Europees kampioen zagen worden, ik kan zo nog wel effe door gaan.

Pa bedankt, we zullen je nooit en te nimmer vergeten !!

Zijn blik, de stilte, dat deed zeer.
De man, vader en opa was je allang niet meer.
We voelden mee jouw verdriet,
Nu rouwen wij, maar treuren niet.
Ons verdriet was er allang voordat het afscheid kwam.


PS
Om enigszins ons gemis bij de begrafenis en verwerkingsproces van de familie "goed" te maken, hebben we beloofd om dit jaar Kerstmis en Nieuwjaar in Nederland te vieren.

5 opmerkingen:

  1. Jeroen en Mariëlle29 april 2010 om 05:26

    Lieve Ton en Jeanette,

    Wij willen jullie hierbij condoleren met het verlies van jullie (schoon) vader.
    We hebben hem vanavond gezien en wij vinden dat hij er mooi bij ligt, met groene baret en een mooie tekening van Koen.
    We hadden het er laatst nog met Nan over, over zijn mindere gezondheid en hoe haar leven eigenlijk op 'pauze'staat.
    Met alles wat zij onderneemt, maar ook jullie als kinderen, sta je er natuurlijk bij stil van hoe gaat het nu met Frans, gaat alles goed...
    Natuurlijk heeft het tijd nodig, maar straks komt daar die dag en dan gaat die knop weer op 'play'
    Wat vervelend (zacht uitgedrukt) dat jullie geen vlucht hebben kunnen boeken om afscheid te nemen.
    We hebben begrepen dat er voor jullie een dvd wordt gemaakt en dat jullie een mooi stuk hebben geschreven.
    Wij wensen jullie dan ook veel sterkte de komende tijd

    Liefs, Jeroen en Mariëlle

    Een kaartje is onderweg, maar we willen toch iets eerder iets van ons laten horen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Bedankt luitjes, Je hebt het mooi uitgedrukt dat Ma der leven even op pauze stond. Het is effies moeilijk dat we niet aanwezig waren, maar we moeten verder, en zoals gewoonlijk komen we er wel !

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Gerard en Door1 mei 2010 om 22:09

    Lieve Ton en Jeanette,

    Ook wij willen jullie even condoleren met het verlies van jullie (schoon)vader.Het valt niet mee als je op dat moment zo ver weg zit en niet over kan komen.Maar jullie waren er zeker bij door het mooie verhaal over Frans,voorgelezen door Astrid en Jet.Het was een mooi afscheid in de kerk en op het crematorium, waarbij mooi gesproken werd door Herman, Frans en Robbert.En ook Koen droeg zijn steentje bij door de kaarsen aan te steken,wat hij keurig deed.Fijn voor je moeder dat jullie met kerst overkomen.
    Hoewel het voor Frans het beste is zo,moet ik zeggen dat het toch moeilijk is weer een broer te verliezen.Maar we zijn blij dat er een einde is gekomen aan zo'n onwaardig leven.Ook voor Nan ,ze kan nu eindelijk afscheid nemen.
    We wensen jullie sterkte de komende tijd om dit te verwerken.

    Lieve groetjes,
    Gerard en Door

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Lieve Ton en Jeanette,

    gecondoleerd met het overlijden van je (schoon)vader. Ontzettend balen dat jullie niet terug hebben kunnen gaan voor de begrafenis, maar super dat jullie nu terug gaan met de kerst. Je hebt een erg mooi stukje geschreven, Ton en de juiste woorden bij elkaar gezocht. Wij wensen jullie erg veel sterkte toe met het verwerken van dit verlies.
    Heel veel liefs en sterkte, Bart, Hanneke en de kinderen

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Lieve Ton en Jeanette,
    Ook wij willen even wat van ons laten horen, en jullie condoleren met het verlies van jullie (schoon)vader. Het was een droevige maar ook mooie dag.
    Er werd mooi gesproken en de uitvaart mis was indrukwekkend, en al denk je, het is het beste zo, het verdriet is toch groot.
    Wij wensen jullie de komende tijd veel sterkte.

    Groeten van Ans en Dick te Beesd

    BeantwoordenVerwijderen