Latest camping trip

Eindelijk gingen we dan weer eens ouderwets (bush) kamperen, wat al weer veel te lang was geleden. Normaliter toen we in Sydney woonden deden we dit veel vaker omdat we de drukte van de stad wilde ontvluchten om lekker (niemand om je heen) in het bos te kamperen. Aangezien we nu het gehele jaar in een dergelijk omgeving wonen was de drang wat minder (Jeanette) maar niet verdwenen (Ton). Dus we hadden wat gedetailleerde kaarten van de omgeving gekocht en op weg gingen we. We lieten ons niet deren door de weersvoorspelling, die niet echt om over te spreken was. Ons eerste plekje was aangeraden door een collega van Jeanette d'r werk, en na wat zoeken (deze plekjes staan op geen enkele kaart) aangekomen aan een wild stormende rivier(tje). Een prachtig plekje, en plek zat dus een mooi plaatsje uitgezocht en het "kamp" opgebouwd. Eenmaal volledig opgezet was het tijd voor een rust pauze en een koud drankje (biertje). Onze surrogaat kinderen waren ook moe (weet absoluut niet waarvan) en hadden zich ook in een stoel genesteld. Het is najaar hier nu en gaan dus weer naar de winter toe, wat inhoud dat de dagen langzaam weer korter aan het worden zijn, dus moesten we maar aan het avondeten gaan beginnen, en ik ging een fantastische pasta maken. Het weer was wisselvallig soms een klein regenbuitje om daarna weer opgevolgd te worden door een aangenaam zonnetje. Die nacht was er niet veel regen gevallen, maar de rivier ging wel steeds meer herrie maken, en de volgende morgen merkte Jeanette op dat de rivier behoorlijk was gestegen.

Dit was inderdaad het geval en dus werd het tijd om op te gaan breken, we hadden niet veel zin om vast te komen zitten, of erger, wegspoelt te worden ! Dus na het ontbijt (en de kaarten te hebben bestudeerd) opgebroken en ingepakt om naar een ander plekje te verhuizen. Helaas toen we weg wilden rijden bleek dat er die nacht een boom was omgevallen en de boomtop blokkeerde onze weg uit. Door het oorverdovende geluid van de rivier, hadden we dit totaal niet gehoord. Gelukkig had ik me kettingzaag meegenomen, dus dit was niet echt een belemmering hoogstens wat vertraging.

Afijn toen de weg was vrijgemaakt, onze trip uit het bos voortgezet om te constateren dat we inderdaad niet veel langer hadden moeten blijven want het laatste stukje van het bospad (en onze enig weg uit) was al een behoorlijk eind onder gelopen.

OK hier waren we dus zonder kleerscheuren uitgekomen, op naar onze volgend stekje. Onderweg effies gestopt om wat ijs in te slaan bij een lokale pub, en nog wat aanwijzingen gekregen waar we heen moesten gaan i.v.m. de stijgende rivieren. Na een uurtje of zo rijden door een prachtig landschap gevuld met allerlei soorten koeien (en dus een hoop koeien stront) een schitterend plekje gevonden. Om 10 minuten later weer te worden weggestuurd door de landeigenaar op z'n paard en een 4 tal honden, omdat dit zijn privé grond was. Jammer maar wel begrijpelijk, dus niet al te veel verder een ander schitterend plekje hebben gevonden, waar wel gekampeerd mocht worden. Wederom aan een (nog groter en woester) wild stromende rivier, wat een machtig gezicht was. Maar ook hier was de rivier aan het stijgen en de brug over de rivier was al gedeeltelijk onder gelopen. Jeanette begon zich al weer zorgen te maken, maar er was nog een andere weg uit zei het ook door het water maar dit keer in de vorm van een klein kabbelend beekje. Dus opgezet, de honden eten gegeven en lekker relaxed naar het wild stromende water zitten kijken. Wat later op de dag kwam een boer die daar z'n leven lang al woonde effe gedag zeggen, en ons te vertellen (waarschuwen) goed op de stijgende water te letten. Nee niet de woeste rivier maar het kleine beekje wat onze weg uit zou moeten zijn. Hij vertelde dat hij een aantal maanden geleden wat jonge gastjes voor hetzelfde had gewaarschuwd, maar dit advies was volledig genegeerd, en resulteerde in weggespoelde tenten en auto's. Wij gingen dit advies natuurlijk niet negeren, maar hadden geen zin om weer op te breken. Dus hebben wat stenen bij de beek neer gelegd om te kunnen controleren of het water in de beek begon te stijgen. Dit was niet het geval, maar Jeanette kon het toch niet laten om een aantal keren in de nacht gewapend met een zaklamp te gaan controleren. Al met al een lekkere (avontuurlijke) vakantie gehad en een hoop mooie plekjes in de omgeving gezien, waar we terug gaan (als de rivieren was rustiger zijn). Eenmaal thuis gekomen zag de auto en de campertrailer er niet uit, en zaten onder de modder (en koeienstront), maar geen klus is te groot voor de hoge druk spuit. Alles ziet er weer spik en span uit, klaar voor de volgende trip, tot zover.............